بررسی وضعیت خدمات مشاوره و مددکاری اجتماعی نیروی انتظامی (مراکز و کلانتری ها)، تحلیل روند سال های ۱۳۸۷ تا ۱۳۹۲

مقدمه: یکی از راه های کنترل و کاهش آسیب ها و جرائم اجتماعی، ارائه خدمات تخصصی و مشاوره ای به هنگام است که می تواند در ارتقاء سلامت افراد جامعه نیز مؤثر واقع شود. نیروی انتظامی با راه اندازی مراکز مشاوره و مددکاری اجتماعی در معاونت اجتماعی، بستر و زمینه پیشگیری از مسائل اجتماعی و ارائه خدمات به مراجعین را فراهم نموده است. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی وضعیت این خدمات مشاوره و مددکاری اجتماعی نیروی انتظامی (در مراکز و کلانتری ها) در دوره شش ساله (1387-1392) انجام شده است. مواد و روش ها: در این پژوهش با روش توصیفی- طولی، متغیرهای مورد مطالعه یعنی ویژگی های مراجعین، مشکلات آن ها و خدمات مراکز مشاوره ناجا و دوایر مددکاری اجتماعی کلانتری ها در طی روند شش ساله مورد بررسی و تحلیل قرار گرفتند. داده های این پژوهش از طریق اطلاعات ثبت شده مراجعین در اداره کل مشاوره و مددکاری اجتماعی نیروی انتظامی از کل کشور به دست آمده است. داده ها با استفاده از آزمون های آماری توصیفی (شاخص های مرکزی و پراکندگی) در دو حیطه مراکز مشاوره و دوایر مددکاری کلانتری ها مورد تحلیل قرارگرفته اند. یافته ها: آمارها حاکی از افزایش تعداد مراجعین زن از سال 87 تا سال 92 است. این آمار نشان می دهد که نسبت 1.5 برابری مردان به زنان در سال 87 به نسبت مساوی در سال 92 رسیده است و همچنین میانگین سنی خدمت گیرندگان بین 28 تا 35 سال است. متأهلین بیشترین درصد و مشکلات خانوادگی بیشترین علت مراجعه را تشکیل می دهند. دریافت خدمات حقوقی و تلفنی رو به افزایش است. حدود نیمی از مراجعین به دلیل اختلافات و مشکلات با بستگان درجه یک، به کلانتری ها مراجعه می نمایند. نتیجه گیری: با توجه به زنانه شدن دریافت خدمات، متأهل بودن اکثر دریافت کنندگان خدمات و در نتیجه وابستگی خانوادگی مراجعین و همچنین بالا بودن آمار مشکلات خانوادگی؛ تغییر در ساختارهای ارائه خدمات، آموزش متخصصین و وجود تعامل بین سازمان های مرتبط برای ارتقا کیفیت خدمات، ضروری است و در نتیجه بازبینی، برنامه ریزی و سیاست گذاری متناسب با مراجعین را می طلبد.